برای بزرگنمایی کلیک کنید (اعتبار: Spyrou et al. 2022)
در سال های 1338 و 1339 مردم به طور دسته جمعی در روستاهای اطراف دریاچه ایسیک کول در شمال قرقیزستان کنونی جان باختند. بسیاری از سنگ قبرهای آن سالها مرگ را به یک طاعون رایج متهم می کنند. بر اساس مطالعه اخیر روی DNA باکتریایی باستانی از دندان قربانیان، طاعون که روستاهای قرقیزستان را فراگرفته است. یرسینیا پستیس– همان پاتوژنی که تنها چند سال بعد باعث مرگ سیاه ویرانگر در اروپا می شد.
صفر برای مرگ سیاه؟
تنها در پنج سال، طاعون بوبونیک حداقل 75 میلیون نفر را در خاورمیانه، شمال آفریقا و اروپا کشته است. فاجعه 1346-1352 که به مرگ سیاه معروف است، هنوز هم مرگبارترین بیماری همه گیر در تاریخ بشر است. اما مرگ سیاه تنها اولین موج ویرانگر چیزی بود که مورخان آن را دومین بیماری همه گیر طاعون می نامند: قرنی که در آن امواج Y. pestis به طور دوره ای در سراسر جوامع یا کل مناطق سوزانده می شود. هنگامی که دفتر خاطرات انگلیسی ساموئل پپیس در مورد طاعون بزرگ در لندن در سال 1666 نوشت، موج بعدی همان همه گیری را توصیف کرد که در اواسط دهه 1300 با مرگ سیاه آغاز شد. قرن ها زندگی با واقعیت طاعون در واقع تنوع ژنتیکی جمعیت های مدرن اروپایی را شکل داده است.
و مانند هر بیماری همه گیر دیگری، دومین بیماری همه گیر طاعون باید از جایی شروع می شد.
14 پاراگراف باقی مانده را بخوانید نظرات