

بزرگنمایی (اعتبار: Al Drago / مشارکت کننده | CQ-Roll Call, Inc.)
برای سالها، مردم فکر میکردند که آیا وزارت امنیت داخلی تا چه اندازه به دادههای موقعیت مکانی تلفن همراه برای نظارت بر شهروندان آمریکایی دسترسی دارد یا خیر. این هفته، اتحادیه آزادیهای مدنی آمریکا هزاران صفحه اسنادی را منتشر کرد که بهشدت ویرایش شدهاند که نشان میدهد چگونه آژانسهای DHS توانستهاند از «مقدار تکاندهنده» دادههای مکان استفاده کنند، ظاهراً دادهها را بدون پیروی از پروتکلهای مناسب خریداری میکنند تا اطمینان حاصل شود که آنها اختیار انجام این کار را دارند.
اسنادی با ACLU “طی یک سال گذشته از طریق یک دادخواست قانون آزادی اطلاعات (FOIA) به اشتراک گذاشته شد.” Politico سپس دسترسی پیدا کرد و گزارشی منتشر کرد که تأیید می کرد DHS با دو شرکت نظارتی Babel Street و Venntel برای جستجوی صدها مورد قرارداد بسته است. میلیون ها تلفن همراه از سال 2017 تا 2019 و به «بیش از 336000 نقطه داده موقعیت مکانی در سراسر آمریکای شمالی» دسترسی دارند. مجموعه ایمیلها، قراردادها، صفحات گسترده و اسلایدهای ارائه شواهدی را ارائه میدهد که «مقامات مهاجرتی دولت ترامپ از دادههای موقعیت مکانی تلفن همراه برای ردیابی جابجایی افراد در مقیاسی بزرگتر از آنچه قبلاً شناخته شده بود استفاده کردهاند» و این رویه در دوران بایدن به دلیل قراردادی ادامه یافته است. تا سال 2021 منقضی نمی شود.
بسیاری از اطلاعات جدید جزئیات قرارداد گسترده ای را که DHS با Venntel بسته است، یک کارگزار داده است که می گوید داده های مکان تلفن همراه را برای حل “چالش برانگیزترین مشکلات جهان” می فروشد. گمرک و گشت مرزی ایالات متحده در پروندهها گفت که دادههای موقعیت مکانی ونتل به آنها کمک کرد تا اجرای مهاجرت و تحقیقات در مورد قاچاق انسان و مواد مخدر را بهبود بخشند.
خواندن 13 پاراگراف باقی مانده | نظرات