بزرگنمایی / کهکشان‌های فقیر از ماده تاریک به قدری پراکنده هستند که می‌توانید درست از میان آنها ببینید. (اعتبار: NASA، ESA و P. van Docum)

تصور می‌شود که اولین کهکشان‌ها در جهان در مکان‌هایی شکل گرفته‌اند که ماده بسیار تاریک با هم ادغام شده‌اند و جاذبه گرانشی را برای جذب ماده معمولی کافی برای ایجاد ستاره‌ها فراهم می‌کنند. تا به امروز، توضیح رفتار تقریباً همه کهکشان‌هایی که مشاهده کرده‌ایم بدون این که به این نتیجه برسیم که آنها جزء مهمی از ماده تاریک هستند غیرممکن است.

تقریبا، اما نه همه. اخیرا تعداد انگشت شماری کهکشان شناسایی شده اند که تاریک و پراکنده هستند و به نظر می رسد ماده تاریک نسبتا کمی دارند. برای مدتی، این کهکشان ها قابل توضیح نبودند، که این سوال را در مورد اینکه آیا مشاهدات تصویر دقیقی از ترکیب آنها ارائه می دهد ایجاد می کند. با این حال، محققان اخیراً یکی از راه‌های شکل‌گیری کهکشان‌ها را شناسایی کرده‌اند: یک کهکشان کوچک می‌تواند توسط یک کهکشان بزرگ‌تر که ماده تاریک را به دام می‌اندازد و ستاره‌ها را بیرون می‌ریزد، بلعیده شود.

اکنون گزینه دوم بر اساس رفتار ماده تاریک در خوشه کهکشانی پیشنهاد شده است. این مدل می تواند مجموعه ای از اجرام را که در نزدیکی کهکشان های فقیر از ماده تاریک یافت می شوند توضیح دهد. و این ممکن است نشان دهد که اجرام کهکشانی مانند می توانند بدون جزء اصلی ماده تاریک تشکیل شوند.