بزرگنمایی (اعتبار: Getty Images)
در چند دهه اخیر، تاکید زیادی بر تکنیک هایی شده است که تحت مفهوم “پلیس فعال” قرار می گیرند. اینها معمولاً شامل شناسایی مناطقی از شهر با بالاترین میزان جرم و جنایت و استقرار پلیس تهاجمی تر در آن مکان ها است. اگرچه موفقیت هایی حاصل شده است، اما این رویکرد اغلب نارضایتی را برمی انگیزد، زیرا روش هایی مانند بازرسی های پلیس در طول اقامت باعث ایجاد تضاد بین پلیس و جوامعی می شود که قرار بود به آنها کمک کنند.
در گزارشی در سال 2018 در مورد پلیس پیشگیرانه، آکادمی ملی علوم ایالات متحده رویکردهای طراحی شده برای محافظت از پلیس فشرده در برابر ایجاد اصطکاک با جوامع را بررسی کرد. این گزارش نشان داد که تکنیک امیدوارکننده‌ای به نام «عدالت رویه‌ای» هیچ مدرکی دال بر اثربخشی ندارد – نمی‌توانیم بگوییم که آیا به طور مداوم جرم و جنایت را کاهش می‌دهد و/یا روابط با جامعه را بهبود می‌بخشد.
بنابراین، برخی از افراد پشت گزارش آکادمی های ملی تصمیم گرفتند با انجام مطالعه کنترل شده خود در مورد عدالت رویه ای در سه شهر ایالات متحده، آن را تغییر دهند. نتایج قطعی نیستند، اما نشان می‌دهند که فناوری می‌تواند جرم و جنایت و اصطکاک جامعه را کاهش دهد.
10 پاراگراف باقی مانده را بخوانید نظرات