
بزرگنمایی / سنجابهای آلپ که توسط طبیعتشناس پیشگام جوزف گرینل در اوایل قرن بیستم جمعآوری شدند، هنوز در موزه جانورشناسی مهرهداران در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی نگهداری میشوند. اخیراً، متخصصان ژنتیک از DNA استخراج شده از آنها برای ردیابی چگونگی تکامل سنجاب ها استفاده کردند. چنین مجموعههای موزهای میتوانند ماشین زمان گذشته را در اختیار محققان قرار دهند. (CC BY-NC 2.0) (اعتبار: KQED Quest)
عصر طلایی تاریخ طبیعی، زمانی که چارلز داروین و دانشمندان همفکر خود به ارتباط بین موجودات و محیط اطرافشان توجه کردند، عمدتاً حول محور جمع آوری اشیا می چرخید. محققان در سراسر جهان پراکنده شدند و تا آنجا که ممکن بود گیاهان و حیوانات را جمع آوری کردند، آنها را خشک کردند یا آنها را پر کردند یا آنها را در الکل در شیشه های کوچک شیشه ای ذخیره کردند. آنها آنها را به خانهشان به موزههای بزرگ بردند، جایی که عموم مردم میتوانستند به آنها نگاه کنند و شگفتزده شوند.
این مجموعههای ارجمند امروزه ممکن است مانند آثار باقیمانده به نظر برسند – انبارهای قدیمی، پناهگاههایی برای غارت امپراتوری. اما با میلیاردها نمونه فهرستبندی شده در میان آنها، مجموعههای موزه گنجینهای برای زیستشناسان تکاملی مدرن است که DNA، RNA، پروتئینها و سایر مولکولهای زیستی را مطالعه میکنند. نمونهبرداری از بافت برای دههها یا حتی قرنها به دانشمندان این امکان را میدهد تا قطعاتی از کد ژنتیکی گیاهان و جانوران – از جمله موارد منقرض شده – را ضبط کنند و تغییرات مولکولی را که خیلی قبل از اینکه زیستشناسان حتی بدانند DNA چیست، ردیابی کنند. نمونههای جوانتر نیز ارزشمند هستند و نمونه بزرگی را برای کمک به دانشمندان برای مقایسه صفات درون یا بین گونههای مرتبط فراهم میکنند.
دارن کارت، متخصص ژنتیک تکاملی هاروارد، که نمونههایی را از موزههای استرالیا در مورد کار خود در مورد رشد خزندگان در اندامها توالییابی کرده است، میگوید همه اینها کار با نمونههای موزهای را به چشماندازی جذاب برای محققان تبدیل میکند. کارد و همکارانش در سال 2021 نوشتند که ژنومیک موزه اطلاعات مهمی در مورد تاریخ تکامل، اثرات تغییرات آب و هوا و موارد دیگر ارائه می دهد. بررسی سالانه ژنتیک. ما میدانیم در مورد برخی از این پروژه ها و برخی از چالش هایی که این منطقه با آن مواجه است با کارت صحبت کنید.
30 پاراگراف باقی مانده را بخوانید نظرات