کشاورزان و دانشمندان مکزیکی یک ماموریت مشترک دارند: نجات یک تالاب

بزرگنمایی / کانال های آزتک در باغ های شناور Xochimilco. زمین دائماً با خاک حفر شده از کف دریاچه پر می شد و بسیار حاصلخیز است. (اعتبار: ورنر فارمر | گتی ایماژ)

در لبه جنوبی مکزیکوسیتی، در قطعه‌ای از زمین که توسط آب احاطه شده بود، یک کشاورز و یک دانشمند اخیراً ردیف‌هایی از مکعب‌های گلی کوچک را که نهال‌های جوانه زده بودند، بررسی کردند. آنها در یک چینامپا چمباتمه زده بودند، جزیره ای که به نظر می رسد در دریاچه Xochimilco، بخشی از یک اکوسیستم پیچیده که زمانی امپراتوری آزتک در آن شکوفا شده بود، شناور است.

کشاورز دیونیزیو اسلاوا از ترکیب محصولاتی که امسال کاشته است انتظار برداشت خوبی دارد. در این روز بهاری در ماه مه گذشته، او به دانشمند کشاورزی کارلوس سومانو، مکعب‌های بذری را که با گلی که از کف کانال‌ها برداشته بود، نشان داد، یک تکنیک کشاورزی میان‌آمریکایی به نام چاپین. اسلاوا گفت: “آنها تقریباً آماده پیوند هستند.”

اسلاوا و سومانو با هم کار می کنند تا چینمپ های منطقه، بقایای شاخه ها و قایق های نی را که کشاورزان میانآمریکایی با گل دریاچه غنی از مواد مغذی پوشانده بودند، حفظ کنند تا میوه ها، سبزیجات و گل ها را پرورش دهند. آنها بخشی از یک مشارکت حفاظتی هستند که از دانش کشاورزی و تخصص علمی محلی برای جلوگیری از نابودی Xochimilco، اکوسیستمی با بیش از 6000 هکتار تالاب حفاظت شده استفاده می کند که مزایای زیست محیطی متعددی از جمله تولید مواد غذایی، آب تغذیه آب زیرزمینی و ترسیب کربن را ارائه می دهد.