

بزرگنمایی (اعتبار: خوان پابلو ماچادو)
کدام یک از ما به طور افسردهکنندهای با کشمکش مداوم بین به تعویق انداختن کارهایی که نیاز به تمرکز دارند و مانند پروانه به شعله، به حواسپرتی کشیده شدن آشنا نیست؟
گاهی اوقات خودمان را سرزنش می کنیم و به تمایل خود به به تعویق انداختن کار لعن می کنیم. اما باید استراحت کنیم. ما در عصری بیسابقه زندگی میکنیم که میلیاردها دلار توسط ماشینهایی ساخته شده است که ما را وسوسه میکنند تا کاری را که قصد انجام آن را داریم انجام ندهیم.
این افکار به سختی جدید هستند. اما اخیراً اتفاقی افتاد که – از قضا – توجه زیادی را به خود جلب کرد و به من امیدی داد که اینترنت که ذهن ما را دوباره سیم کشی کرده است نیز می تواند برای باز کردن آنها استفاده شود.
خواندن 9 پاراگراف باقی مانده | نظرات