بزرگنمایی / رندر هنرمند از یک سلول T. (اعتبار: گتی ایماژ)
یکی از وظایف اولیه سیستم ایمنی تطبیقی این است که مواد خارجی را در بدن ما بشناسد و بدون تشریفات آنها را با ایجاد التهاب دفع کند. بنابراین این واقعیت که اجازه می دهد روزانه حدود 100 گرم از پروتئین های مختلف حیوانی و گیاهی خارجی از دستگاه گوارش ما عبور کند عجیب است – آلرژی های غذایی استثنا هستند.
رایج‌ترین توضیح برای این «تحمل دهانی» این است که سلول‌های ایمنی که به پروتئین‌های موجود در غذا پاسخ می‌دهند، تولید می‌شوند اما ترجیحاً به نوعی کشته یا غیرفعال می‌شوند. اما بیشتر آزمایش‌هایی که منجر به این نتیجه‌گیری می‌شود با موش‌های تراریخته با مجموعه سلول‌های T به شدت ضعیف و در نتیجه فاقد پاسخ ایمنی طبیعی انجام شد. کار جدید منتشر شده در نیچر از موش هایی با سیستم ایمنی طبیعی و کارآمد برای بررسی مجدد این نتیجه استفاده کرد.
موش‌ها با یک رژیم غذایی بدون گلوتن بزرگ شدند و سپس با بخشی از یکی از پروتئین‌های گلوتن به نام گلیادین، پروتئینی که باعث ایجاد پاسخ سلول T می‌شود، به چالش کشیده شدند.
خواندن 5 پاراگراف باقی مانده | نظرات