تقریباً هر مقاله علمی رایج در مورد دارکوب را بررسی کنید و احتمالاً اشاره ای به این موضوع پیدا خواهید کرد که چرا به نظر نمی رسد پرندگان با وجود کوبیدن شدید منقار خود بر روی تنه درختان در طول روز از ضربه مغزی رنج ببرند. عقل متعارف معتقد است که ساختار جمجمه و منقار دارکوب به عنوان نوعی ضربه گیر داخلی عمل می کند و از پرنده در برابر آسیب محافظت می کند. اما مقاله جدید منتشر شده در مجله Current Biology ادعا می کند که این نادرست است و سر دارکوب ها بیشتر شبیه چکش های سخت عمل می کند تا کمک فنر.

سام ون واسنبرگ از دانشگاه آنتورپ بلژیک، یکی از نویسندگان این مقاله می‌گوید: «در حین عکاسی از دارکوب در باغ‌وحش‌ها، شاهد بودم والدینی که به فرزندانشان توضیح می‌دادند که دارکوب‌ها سردرد نمی‌گیرند زیرا در سرشان ضربه‌گیر تعبیه شده است. این افسانه در مورد جذب شوک در دارکوب اکنون با یافته های ما از بین رفته است.

ون واسنبرگ در مورد اینکه چرا این اسطوره خاص برای مدت طولانی دوام آورده است، به Ars گفت: “برای ما انسان ها، اولین چیزی که وقتی می بینیم حیوانی سرش را به درختان برخورد می کند به ذهن می رسد این است که آرزو کنیم ای کاش حیوان نوعی سازه داشت. در بالشتک زدن برای محافظت از او از سردرد یا ضربه مغزی. منطقی است که چنین اقدامی را از نظر حفاظت و ایمنی به گونه ای تصور کنیم که گویی تصادفی بوده است».