در سال 1866، یک مهندس فرانسوی به نام Peccadeau de l’Isle در یک خط راه آهن در جنوب فرانسه کار می کرد و در اوقات فراغت خود در سواحل رودخانه آویرون به حفاری آثار باستانی می پرداخت. حدود 7 متر پایین تر، او تعدادی ابزار سنگ چخماق ماقبل تاریخ و هنر ماقبل تاریخ را کشف کرد. اینها شامل معروف بودند شنا گوزن یک مجسمه و یک پرتاب کننده نیزه به شکل ماموت حکاکی شده، و همچنین سنگ های تخت حکاکی شده متعدد به نام پلاک، که همگی توسط قوم مجدلیه بین 16000 تا 13500 سال پیش ساخته شده اند.
این یافته‌ها در آن زمان باعث ایجاد حسی شد، عمدتاً به این دلیل که شواهدی از آب و هوای سردتر در این دوره و اینکه مردان در عصر یخبندان با ماموت‌ها وجود داشتند را ارائه می‌کردند. تجزیه و تحلیل جدید باستان شناسان انگلیسی از تخته های سنگ آهکی حفاری شده توسط de l’Ile به این نتیجه می رسد که سنگ ها ممکن است در اطراف آتش قرار گرفته باشند. بازسازی های دیجیتالی این تیم نشان داده است که تصاویر حکاکی شده در نور آتش حرکت می کنند و سوسو می زنند، نوعی انیمیشن “هنر کنار آتش”. جزئیات در مقاله جدیدی که در مجله PLoS ONE منتشر شده است ظاهر می شود.
اندرو نیدهام، یکی از نویسندگان دانشگاه یورک، به نیوساینتیست گفت: «این باید یک جلوه بصری کاملاً قدرتمند بوده باشد. «احتمالاً فضای اجتماعی مهمی بود. این می توانست مکانی برای اشتراک گذاری داستان ها یا چت و ارتباط با یکدیگر پس از روزهای طولانی گذراندن در شکار و جمع آوری منظره باشد. هنر فقط خطوط حکاکی شده روی صخره نیست، بلکه آن خطوط حکاکی شده است که در شرایط مناسب تاریکی و نور سرگردان تجربه شده اند. این قضاوت ما را در مورد هنر و نحوه استفاده مردم مجدلیه تغییر می دهد.
15 پاراگراف باقی مانده را بخوانید نظرات