افزایش (اعتبار: لی و همکاران)

بیشتر ماهیچه‌های بدن ما فقط در پاسخ به سیگنال‌های عصبی دریافتی عمل می‌کنند که باید هر سلول عضلانی را برای انقباض یا شل شدن تحریک کند. اما عضله قلب متفاوت است. تکانه‌هایی که باعث انقباض عضله قلب می‌شوند از یک سلول عضلانی به همسایگانش منتقل می‌شوند و منجر به موجی ریتمیک از انقباضات می‌شوند. این به قدری با دقت در سیستم تعبیه شده است که ورقه ای از سلول های عضله قلب در یک ظرف کشت به طور خود به خود شروع به کوچک شدن می کند.

اکنون محققان از برخی از خواص منحصر به فرد سلول های قلب برای ایجاد یک ربات ماهی شناور استفاده کرده اند که نیرویی جز شکر از آن استفاده نمی کند. و در حالی که تلاش برای ایجاد یک معادل قلبی یک ضربان ساز بود، معلوم شد که لازم نیست: آرایش مناسب سلول های ماهیچه ای باعث می شود ماهی ها به طور خود به خود شنا کنند.

عضله ای شبیه قلب بسازید

به یک معنا، سندی که ربات ماهی جدید را توصیف می کند، ادای احترامی به توانایی رو به رشد ما برای کنترل رشد سلول های بنیادی است. محققان پشت این مقاله، مستقر در هاروارد، تصمیم گرفتند از سلول های عضله قلب برای تامین انرژی ربات خود استفاده کنند. چند سال پیش، این به معنای تشریح قلب از یک حیوان آزمایشی قبل از جداسازی و کشت سلول های قلب آن بود.