به تهیه کنندگی و کارگردانی کوری آیزنشتاین. برای رونوشت اینجا را کلیک کنید. (لینک ویدیو)
از بین همه پدیده های شگفت انگیز و متنوع در باغ وحش کیهانی، سیاهچاله ها از مرموز ترین ها هستند. آنها زامبی هستند – اجساد همه‌جانبه ستارگان مرده که از تریلیون‌ها تن خاکستر ستاره ساخته شده‌اند و در یک نقطه بی‌نهایت متراکم به نام «تکینگی» فشرده شده‌اند. گرانش اعمال شده توسط تکینگی آنقدر شدید است که فضا-زمان را مخدوش می کند و حتی از فرار نور نیز جلوگیری می کند.
از بسیاری جهات، نگاه کردن به سیاهچاله به معنای نگاه کردن به آینده اجتناب ناپذیر جهان ما است، زیرا زمانی فرا خواهد رسید – تریلیون ها تریلیون سال بعد، اما هنوز اجتناب ناپذیر – زمانی که تمام ستارگان در آسمان خاموش می شوند و سیاهچاله ها می روند. جهان که هنوز هم تمام توده های آزاد باقی مانده از ماده را جذب می کند و به عنوان تنها منبع نور باقی مانده عمل می کند، جاذبه اصلی خواهد بود. و شاید ترسناک‌تر از همه این‌ها این باشد که اگر واپاشی پروتون چیزی باشد، این عصر آینده سیاهچاله راهی خواهد بود که فضای ما بیشتر عمر خود را سپری کند – تاریک، ساکت و به شدت خالی.
5 پاراگراف دیگر را بخوانید نظرات