بزرگنمایی / با توجه به پرتو واقعی نور، یک تقسیم کننده پرتو آن را به دو قسمت تقسیم می کند. با توجه به تک تک فوتون ها، رفتار پیچیده تر می شود. (اعتبار: ویکی پدیا)
کریس لی از Ars Technica بیشتر دوران بزرگسالی خود را صرف بازی با لیزر کرده است، بنابراین او از طرفداران بزرگ محاسبات کوانتومی مبتنی بر فوتون است. حتی با پیشرفت اشکال مختلف سخت‌افزار فیزیکی، مانند سیم‌های ابررسانا و یون‌های به دام افتاده، می‌توان آن را در اطراف یک کامپیوتر کوانتومی نوری متشکل از یک استارت‌آپ کانادایی به نام Xanadu پیدا کرد. اما در سالی که Xanadu سخت‌افزار خود را توصیف کرد، شرکت‌هایی که از این فناوری دیگر استفاده می‌کنند با کاهش نرخ خطا، کشف فناوری‌های جدید و افزایش کیوبیت به پیشرفت خود ادامه داده‌اند.
اما مزیت محاسبات کوانتومی نوری از بین نرفته است و اکنون Xanadu بازگشته است و یادآوری می کند که آن نیز ناپدید نشده است. به لطف برخی تغییرات طراحی که او یک سال پیش توضیح داد، Xanadu اکنون گاهی اوقات می تواند بیش از 200 کیوبیت کار کند. و نشان داده شده است که شبیه سازی رفتار تنها یکی از این عملیات ابررایانه ای 9000 سال طول می کشد، در حالی که کامپیوتر کوانتومی نوری آن می تواند آن ها را تنها در چند ده میلی ثانیه انجام دهد.
این یک معیار کاملاً تخیلی است: درست مانند رایانه کوانتومی Google، رایانه کوانتومی فقط خودش است، در حالی که ابر رایانه سعی می کند آن را شبیه سازی کند. اخبار اینجا بیشتر در مورد پتانسیل مقیاس پذیری سخت افزار Xanadu است.
14 پاراگراف باقی مانده را بخوانید نظرات