رنگ‌های رنگین کمانی روشن در بال‌های پروانه یا پوسته‌های سوسک از هیچ مولکول رنگدانه‌ای ناشی نمی‌شوند، بلکه از نحوه ساختار بال‌ها ناشی می‌شوند – نمونه‌ای طبیعی از آنچه فیزیکدانان بلورهای فوتونی می‌نامند. دانشمندان می توانند مواد رنگی ساختاری خود را در آزمایشگاه بسازند، اما افزایش مقیاس برای کاربردهای تجاری بدون به خطر انداختن دقت نوری می تواند چالش برانگیز باشد.
اکنون دانشمندان MIT یک تکنیک عکاسی هولوگرافیک از قرن نوزدهم را اقتباس کرده‌اند تا فیلم‌هایی شبیه آفتاب‌پرست بسازند که با کشیده شدن تغییر رنگ می‌دهند. این روش به راحتی می‌تواند با حفظ دقت نوری در مقیاس نانو بزرگ‌تر شود. آنها کار خود را در مقاله جدیدی که در مجله Nature Materials منتشر شده است توصیف کردند.
در طبیعت، فلس‌های کیتین (پلی ساکارید مشترک حشرات) مانند کاشی‌های سقف چیده شده‌اند. آنها اساساً یک توری پراش تشکیل می دهند، با این تفاوت که کریستال های فوتونی فقط رنگ ها یا طول موج های خاصی از نور را تولید می کنند، در حالی که یک توری پراش، کل طیف را تولید می کند، بسیار شبیه یک منشور. بلورهای فوتونیک که به عنوان مواد باند فوتونیک نیز شناخته می‌شوند، «قابل تنظیم» هستند، به این معنی که دقیقاً تنظیم شده‌اند تا طول موج‌های خاصی از نور را مسدود کنند در حالی که به دیگران اجازه عبور می‌دهند. ساختار را با تغییر اندازه کاشی ها تغییر دهید و کریستال ها به طول موج های مختلف حساس می شوند.
خواندن 13 پاراگراف باقی مانده | نظرات