خواب زمستانی خرس: بیشتر از یک چرت زمستانی

بزرگنمایی / یک خرس قهوه ای با دو توله در زمستان از لانه خود در جنگل زیر یک صخره بزرگ تماشا می کند. (اعتبار: Byrdyak | Getty)

هر بهار، هنگامی که روزها در شمال طولانی می شود و برف های ذوب شده در جویبارها جاری می شوند، حیوانات خواب آلود، از گریزلی تا سنجاب های زمینی، در خواب زمستانی شروع به جمع شدن می کنند. وسوسه انگیز است که بگوییم آنها “بیدار می شوند”، اما خواب زمستانی پیچیده تر و اسرارآمیزتر از خواب طولانی معمولی است: هر حیوانی که بتواند ماه ها را در زیر زمین بدون خوردن یا آشامیدن سپری کند و در عین حال آماده برای رویارویی با دنیا باشد، آشکارا بر این امر مسلط است. ترفند شگفت انگیز زیست شناسی

فهرست حیواناتی که در زمستان زمستان می گذرانند، انواع جوندگان، برخی از دوزیستان و حتی چند پسته نخستی (چند گونه از لمورهای کوتوله) را شامل می شود، اما خرس ها به معنای واقعی کلمه بزرگترین زمستان گذران از همه آنها هستند. گریزلی‌های بالغ و خرس‌های سیاه با انرژی و کنجکاوی کودکان پیش دبستانی به وزن بازیکنان فوتبال آمریکایی یا بیشتر وزن دارند، اما ماه‌ها مشکلی برای بازگشت به خانه ندارند. النا گراچوا، نوروفیزیولوژیست در دانشگاه ییل در نیوهیون، کانکتیکات، می‌گوید این رقص که شامل بسته شدن چنین موجود بزرگی است، آسان نیست. او گفت: «خواب زمستانی آنقدر پیچیده است که به سازگاری های چند سطحی نیاز دارد.

گراچوا، که در سال 2020 پژوهشی در زمینه فیزیولوژی خواب زمستانی انجام داد، توضیح می دهد که خواب خرس تصویر مهمی از کار پستانداران بزرگ، به ویژه ما ارائه می دهد. بررسی سالانه بیولوژی و توسعه سلولی. درک بهتر این فرآیند به طور بالقوه می تواند رویکرد ما را به طیف گسترده ای از شرایط انسانی، از جمله سکته مغزی، پوکی استخوان، بیماری پارکینسون و آلزایمر تغییر دهد (به نوار کناری مراجعه کنید).