ثور: عشق و تندر ادای احترامی است که مارول باید از جیم هنسون ببیند

سی دقیقه در حماقت محض ثور: عشق و تندرمقایسه‌ای به ذهنم خطور کرد که نشان داد چرا از فیلم جدید این هفته تا این حد لذت بردم: در 14 سال فیلم‌های استودیو مارول، این شرکت هرگز به اندازه این یکی از جیم هنسون ادای احترام نکرده است.

دیوانه کننده ترین حالتش، عشق و رعد و برق گیج کننده مردم دوست دارند سنگ شکسته و نمایش ماپت از دید گالری احمق ها و احمق ها که مجموعه تکنیکالر طلاکاری شده فیلم را می جوند. و در تاریک ترین شکل خود، مانند یک نسل مستقیم احساس می شود هزارتوهمانطور که شرارت او بی رحمی بدون محدودیت را با برخی از قلمروهای سایه به طرز چشمگیری ترکیب می کند.

مهم‌تر از همه، ناتالی پورتمن و کریس همسورث، هم‌بازی‌های این فیلم، کلمه L عنوان فیلم را به شیوه‌ای قابل توجه میخکوب می‌کنند. این فیلم اکشن می‌داند که در حال خفه کردن یک تکه کره بادام‌زمینی رام‌کام با شکلات‌های پوچ با نقش‌های ابرقهرمانی است، و عوامل اصلی فیلم عمدتاً به شوخی حول این واقعیت می‌رقصند و در عین حال هنوز برای ایجاد یک رابطه باورپذیر و نهایی سوزن می‌زنند. (مقایسه نتایج با کرمیت و دوشیزه پیگی تا حدودی کار شگفت انگیز آنها را کاهش می دهد، اما مقایسه بعد از دیدن فیلم نیز منطقی است.)