تصویر تراهرتز کتیبه ای پنهان بر روی صلیب تدفین قرن شانزدهم را نشان می دهد

بزرگنمایی / الکساندر لاکت از جورجیا تک (سمت چپ) و دیوید سیترین (سمت راست) صلیب تدفین قرن شانزدهمی را که در مطالعه خود استفاده شده بود، به تصویر می کشند. (اعتبار: Georgia Tech-Lorraine)

در سال 1843، باستان شناسان مقبره Remiremont Abbey در لورن فرانسه را کاوش کردند (این صومعه در قرن هفتم تأسیس شد). این رسم قرون وسطایی بود که متوفی را با صفحات متقاطع بریده شده از ورقه های نازک سربی که روی سینه قرار داده شده بود، دفن می کردند. صلیب ها اغلب شامل دعاهای مکتوب می شوند، اما بسیاری از این کتیبه ها در قرن های بعد از لایه های خوردگی ناخوانا شدند. اکنون یک تیم بین‌رشته‌ای از دانشمندان با موفقیت چنین صلیب سنگ قبری را در معرض تصاویر تراهرتز (THz) قرار داده و کتیبه پنهان آن – قطعاتی از دعای خداوند را کشف کرده‌اند.پتر نوستر) – بر اساس مقاله جدیدی که در مجله Scientific Reports منتشر شده است.

الکساندر لوک یکی از نویسندگان جورجیا تک-لورن در متز فرانسه گفت: «رویکرد ما به ما این امکان را می دهد که متنی را بخوانیم که احتمالاً برای صدها سال در زیر خوردگی پنهان شده است. واضح است که رویکردهایی که به چنین اطلاعاتی بدون آسیب رساندن به سایت دسترسی پیدا می‌کنند، مورد توجه باستان‌شناسان است. به گفته نویسندگان، این رویکرد برای مطالعه نقاشی‌های تاریخی، تشخیص سرطان پوست، اندازه‌گیری ضخامت رنگ‌های خودرو و اطمینان از چسبندگی مناسب پوشش‌های پره‌های توربین نیز مفید است.

در سال‌های اخیر، روش‌های آوانگارد مختلف تصویرسازی غیرمخرب، هم برای منتقدان هنری و هم برای باستان‌شناسان، یک موهبت بوده است. هر تکنیکی مزایا و معایب خود را دارد. به عنوان مثال، رادار نفوذ به زمین (امواج رادیویی) برای مکان یابی مصنوعات مدفون در میان کاربردهای دیگر عالی است، در حالی که لیدار برای ایجاد نقشه های با وضوح بالا از زمین های سطحی مفید است. رفلوگرافی مادون قرمز برای آثار هنری خاصی که مواد آنها حاوی رنگدانه هایی هستند که نور مادون قرمز زیادی را منعکس می کنند مناسب است. اشعه ماوراء بنفش برای شناسایی لاک ها و تشخیص هرگونه روتوش انجام شده با رنگدانه های سفید حاوی روی و تیتانیوم ایده آل است، اگرچه نور UV به لایه های رنگ نفوذ نمی کند.