به همین دلیل است که بوآها می توانند نفس بکشند در حالی که شکار را بیرون می کشند

بزرگنمایی / زیست‌شناسان دانشگاه براون از گاوزبان عکس‌برداری با اشعه ایکس انجام داده‌اند تا مشخص کنند که چگونه می‌توانند در حالی که طعمه را به سمت مرگ فشار می‌دهند نفس بکشند. (اعتبار: جان کاپانو)

تماشای مار بوآ که طعمه خود را می گیرد و می بلعد زیاد است. ابتدا مار با دندان شکار را می زند و محکم می بندد، سپس بدنش را محکم به دور موجود بیچاره می پیچد و به آرامی زندگی را از او می فشرد. منقبض کننده جریان خون به قلب و مغز را قطع می کند. سپس بوآ آرواره خود را شل می کند و طعمه را به طور کامل می بلعد. بوآ از ماهیچه های خود استفاده می کند تا طعمه خود را در طول بدن به سمت معده حرکت دهد، جایی که پرنده نگون بخت طی چهار تا شش روز آینده هضم می شود.

بوآ انقباض‌کنندگان عمدتاً جوندگان، مارمولک‌ها و پرندگان با اندازه متوسط ​​مختلف را مصرف می‌کنند. آنها همچنین به خوردن طعمه های بیشتری از جمله میمون ها، گرازهای وحشی و تخم مرغ معروف هستند. مهم نیست که چه چیزی در منو است، چگونه مارها هنوز هم در حالی که حیوانی را تا حد مرگ له می کنند، نفس می کشند، زیرا این باریک شدن به طور ناخوشایندی بر روی دنده های بوآ فشار می آورد؟ بر خلاف پستانداران (از جمله انسان)، انقباضات بوآ دیافراگم جداگانه ای ندارند. آنها برای نفس کشیدن کاملاً به حرکت دنده های خود متکی هستند.

زیست شناسان دانشگاه براون و کالج دیکنسون یک سری آزمایش برای کسب اطلاعات بیشتر انجام دادند و نتایج خود را در مقاله جدیدی که در مجله زیست شناسی تجربی منتشر شد، شرح دادند. آنها دریافتند که انقباضات بوآ توانایی قابل توجهی در استفاده انتخابی از قسمت های مختلف قفسه سینه برای تنفس در طول انقباضات دارند. خزندگان اساساً از انتهای انتهایی ریه های خود به عنوان دمنده برای کشیدن هوا هنگامی که دنده های نزدیک به سر مسدود می شوند استفاده می کنند. هر بار که دنده های نزدیک به سر مسدود می شوند، ریه ها اساساً به عنوان یک دمنده برای کشیدن هوا عمل می کنند تا مار همچنان بتواند نفس بکشد.