بازنگری در تغییر اقلیم در مواجهه با تغییرات اقلیمی

برای بزرگنمایی کلیک کنید (اعتبار: Jupiter Images | Getty)

بیش از 30 سال پیش، زمانی که تمام 198 کشور در سراسر جهان برای اولین و تنها بار بر سر چیزی به توافق رسیدند، این یک روز تاریخی برای جنبش زیست محیطی بود. آنها پروتکل مونترال را امضا کردند و پیمانی را برای حذف تدریجی فهرستی از مواد شیمیایی که لایه اوزون زمین را تخریب می کنند، منعقد کردند. عمده‌ترین آنها کلروفلوئوروکربن‌ها (CFC) و هیدروکلرو فلوئوروکربن‌های مورد استفاده در صنعت تبرید و تبرید هستند. جایگزین هایی مانند هیدروفلوئوروکربن ها (HFC) به سرعت کشف شدند.

اما در سال های اخیر، دانشمندان دریافته اند که پروتکل 1987 مونترال ممکن است یک مشکل فوری را با یک مشکل طولانی مدت جایگزین کرده باشد. اگرچه HFCها به اندازه CFCها به لایه اوزون آسیب نمی رسانند، مواد شیمیایی دارای پتانسیل گرم شدن صدها تا هزاران برابر بیشتر از CO هستند.₂– استفاده جهانی رو به رشد آنها باعث نگرانی شود.

انقلاب صنعتی قرن بیستم منجر به رونق بزرگی در صنایع تهویه مطبوع و تبرید در اروپا و آمریکای شمالی شد. اکنون که کشورهای در حال توسعه در حال تقویت اقتصاد خود هستند، کشورهایی مانند چین، هند و نیجریه شاهد افزایش شدید تقاضا برای این دستگاه ها هستند.