باد کردن جسد عنکبوت یک بازی کابوس پنجه ربات ایجاد می کند

(اعتبار: آزمایشگاه نوآوری پرستون)

مدت کوتاهی پس از تأسیس آزمایشگاه نوآوری پرستون در دانشگاه رایس، دانشجوی فی یاپ در حال مرتب کردن چند چیز بود که متوجه یک عنکبوت مرده و خمیده در راهرو شد. او که کنجکاو بود بداند چرا عنکبوت ها هنگام مرگ کوچک می شوند، جستجوی سریعی برای یافتن پاسخ انجام داد. و این پاسخ – اساساً هیدرولیک داخلی – منجر به الهام بسیار دردناکی شد: چرا از بدن عنکبوت های مرده به عنوان هواگیرهای کوچک برای به دام انداختن و مانور دادن قطعات الکترونیکی کوچک استفاده نکنیم؟

یاپ و همکارانش – از جمله عضو شورای شهر دانیل پرستون – این کار را انجام دادند. آنها تنها با یک مرحله مونتاژ یک عنکبوت گرگ مرده را به ابزاری برای گرفتن تبدیل کردند – اساساً زمینه جدیدی از تحقیقات را راه‌اندازی کردند که آن‌ها به طرز عجیبی «نکروباتیک» نامیدند. آنها در مقاله جدیدی که در مجله Advanced Science منتشر شده است، این فرآیند را به طور مفصل تشریح کردند. نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که گیره ممکن است برای کارهای ظریف و تکراری ایده‌آل باشد و ممکن است روزی در مونتاژ میکروالکترونیک استفاده شود.

آزمایشگاه پرستون در به اصطلاح رباتیک نرم تخصص دارد که از پلاستیک های سخت، فلزات و الکترونیک معمولی اجتناب می کند و به نفع مواد غیر متعارف تر است. به عنوان مثال، هیدروژل ها و الاستومرها می توانند به عنوان محرک هایی عمل کنند که توسط واکنش های شیمیایی، پنوماتیک یا حتی نور هدایت می شوند. رباتیک‌ها مدت‌هاست که برای طراحی‌های خود در طبیعت الهام گرفته‌اند و حرکت حیواناتی مانند یوزپلنگ، مار، حشرات، ستاره‌های دریایی، چتر دریایی و اختاپوس را مطالعه می‌کنند. (برای مثال به داستان ما در مورد توسعه OctaGlove که برای گرفتن اجسام لغزنده در زیر آب طراحی شده است، نگاه کنید.)