آیا می خواهید رودخانه ها و سواحل را نجات دهید؟ لاستیک را نسوزانید

برای بزرگنمایی کلیک کنید (اعتبار: Thomas Winz)

در طول عمر یک تایر متوسط، 30 درصد از آن فرسایش می یابد زیرا اتومبیل ها در خیابان های شهر می چرخند و برای خانم های مسن کوچک توقف می کنند. اما ذرات باقیمانده به صورت رگه هایی در جاده باقی نمی مانند. یک مطالعه نشان داد که 1.5 میلیون تن از بقایای این لاستیک ها در نهایت به عنوان میکروپلاستیک یا پسرعموی کوچک آنها، نانوپلاستیک، به محیط ریخته می شود.

برخی از این قطعات کوچک لاستیک – ساخته شده از لاستیک مصنوعی، روغن، پرکننده و غیره. – به رودخانه ها و مصب ها ختم شود. و بر اساس دو گزارش تحقیقاتی جدید، این بخش‌ها می‌توانند باعث هرج و مرج در میان ماهی‌ها و بی‌مهرگان ساکن در این آب‌ها شوند. به گفته سوزان ام. براندر، استادیار دپارتمان شیلات، حیات وحش و حفاظت در دانشگاه ایالتی اورگان، بسیاری از تحقیقات فعلی در مورد میکروپلاستیک‌های نوع وحشی با ذراتی سروکار دارند که از چندین نوع پلاستیک تجاری به دست می‌آیند. علاوه بر این، این ناحیه بیشتر بر روی میکروپلاستیک ها تمرکز دارد – که به عنوان هر چیزی کمتر از 5 میلی متر تعریف می شود – اما “در مورد نانوپلاستیک ها بسیار کمتر شناخته شده است.”

محققان دریافته‌اند که وجود میکروپلاستیک‌ها، نانوپلاستیک‌ها و نفوذ همراه آن – مواد شیمیایی آزاد شده توسط آنها – مانع از توانایی گونه‌های آبزی برای رشد می‌شود و بر رفتار شنای آن‌ها تأثیر می‌گذارد و به طور بالقوه آنها را در برابر شکار مستعدتر می‌کند.